Η διαγενεακή δράση βασίζεται στη διαγενεακή μάθηση, δηλαδή στη μεταφορά γνώσεων από τη μία γενιά στην άλλη μέσα από τη συμμετοχή των γενεών σε κοινές δραστηριότητες.
Η πρώτη διαγενεακή δράση έγινε το 1963 (The Foster Grandparent Program) με σκοπό την καταπολέμηση της φτώχειας και της μοναξιάς σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 60 ετών, οι οποίοι παρείχαν υποστηρικτικές υπηρεσίες σε παιδιά με ειδικές ανάγκες έναντι αμοιβής.
Σήμερα, η διαγενεακή δράση αποτελεί πλέον εκπαιδευτική διαδικασία. Η συνεργασία, η αλληλεπίδραση, η ανταλλαγή δεξιοτήτων, γνώσεων και εμπειριών επιτρέπει σε ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών να μπορούν να μάθουν ο ένας από τον άλλο. Οι διαφορετικές διαγενεακές δράσεις έδειξαν να έχουν θετικά αποτελέσματα στην ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων, των ασθενών με άνοια και των φροντιστών τους, αλλά και στους νέους.
Στο πλαίσιο αυτό προχωρήσαμε σε μια δράση που αποσκοπεί στην ανάδειξη της σημασίας του παππού και της γιαγιάς, μέσα από την έκθεση έργων ζωγραφικής των παιδιών του Δημοτικού Σχολείου Τεγέας, σε συνεργασία με τους γονείς και τους δασκάλους, και σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα που υπογραμμίζουν τη σημασία του ρόλου του παππού και της γιαγιάς.
